ความรักในแบบของหญิงแกร่ง

เนื้อเรื่อง

                                                            ความรักในแบบของหญิงแกร่ง

ฉันมองออกไปนอกหน้าต่างและมองเห็นชายร่างสูง ที่ทำหน้านิ่วคิ้วพันกัน ฉันหัวเราะชอบใจ ก่อนจะลุกขึ้นเก็บของและเดินออกไปอีกทางหนึ่งโดยไม่ให้เขาเห็น ฉันเดินตามถนนที่คุ้นเคย และเข้าสู่รั้วของกรมทหารที่อยู่ของฉัน พ่อของฉันเป็นนายทหาร และที่บ้านเปิดร้านซ่อมจักรยาน คนแถวนั้นรู้จักกันหมดทำให้มีอาการเบี้ยวเงินเป็นบางครั้งบางคราว ฉันจึงต้องออกไปเก็บด้วยตัวเองเพราะคนในบ้านก็แทบจะไม่มีเวลาว่างทำอะไรแล้ว ที่บ้านมีเด็กตั้งแปดคน ฉันเป็นลูกคนที่สามและทำอะไรหลายอย่างเพื่อเลี้ยงน้อง แม้จะเหนื่อย แต่เมื่อเห็นใบหน้าน้อยๆ กลมแดงอย่างสุภาพดีของบรรดาน้องๆ ความเหนื่อยนั้นก็มลายหายไป ฉันไม่ใช่ผู้หญิงที่ว่าแม่บ้านแม่เรือนนัก แม้จะตัวเล็ก ผอมแห้ง แต่ก็เคยต่อยกับผู้ชายตัวโตๆมาแล้ว ด้วยความที่ตัวเล็กแต่ใจไม่เล็กตามนี้เองทำให้คนที่ทำงานหลายคนเรียกฉันว่า ‘หญิงแกร่ง’ ด้วยความแกร่งแบบผู้ชายนี่เองก็ทำให้มีหนุ่มมาแลไม่ค่อยมาก และเขาก็เป็นหนึ่งในนั้น ตั้งแต่คบกับเขามา ก็ดูเหมือนว่าเขาจะทนกับนิสัยแปรปรวนของฉันได้นะ เสียสละได้แทบทุกอย่าง ฉันยังจำได้ที่เขามาจีบฉันใหม่ๆ พ่อก็แกล้งให้ขัดสีรถจักรยานทั้งคัน ขัดสีรถออกจนหมด เห็นเป็นเหล็กอย่างชัดเจน และขัดอย่างเกลี้ยงเกลา ขัดอยู่จนดึกดื่นจึงเสร็จ พ่อก็แอบไม่พอใจว่าทำไมเขาถึงอดทนอย่างนี้ แต่ก็ปลื้มในความอดทนของเขา บททดสอบของเขายังไม่หมดแค่นั้น นอกจากของพ่อแล้วก็ยังมีของฉันอีก ฉันปล่อยให้เขารออยู่ที่หน้าที่ทำงานอยู่อย่างนั้นหลายครั้ง แต่ก็ปล่อยให้รอไม่นานเพราะเกรงใจ และปรากฏตัวให้เห็นหลังจากปล่อยให้รอไปสองสามชั่วโมง วันนี้ก็เช่นกัน ฉันมองที่นาฬิกาและก็คิดว่าป่านนี้เขาคงกลับไปแล้ว ฉันไปทวงเงินจากลูกค้าและกลับมาเลี้ยงดูน้อง ตกเย็นใกล้พลบค่ำหน่อยๆ น้องอยากกินปลาทู ฉันก็เลยขี่จักรยานออกไป ทางที่ไปตลาดผ่านหน้าที่ทำงานฉันพอดี และเมื่อฉันขี่จักรยานผ่านฉันก็ต้องหยุดมันทันที                                           

ร่างสูงของเขาที่คุ้นเคย ยังยืนรออยู่ตรงนั้น เขายังรอเธออยู่ แม้ว่าจะยืนหาวหวอดก็ตาม หัวใจของฉันราวกับว่ามีใครจับมันเขย่าเสียอย่างนั้นเพราะมันเต้นรัวแรงด้วยความปลื้มใจ ผู้ชายคนนี้รักฉันจริง สิ่งที่ฉันขอคงไม่มากไปกว่าความเสียสละและความอดทน ฉันคบกับเขาห้าปีเต็มก่อนจะแต่งงาน ฉันมีลูกช้าแต่ลูกๆที่เกิดมาก็น่ารักมาก คนโตเป็นผู้ชาย หน้าตาดีเชียวล่ะ ดูท่าจะมีสาวมาเยี่ยมเยียนจนหัวกระไดไม่มีวันแห้งโตขึ้นเขาก็เก่งเรื่องคอมพิวเตอร์ที่ฉันเองก็งูๆปลาๆอยู่นะ แต่เสียดายที่เขาไม่ได้เรียนต่อด้านนี้ ไม่งั้นได้รุ่งกว่านี้แน่ ส่วนคนเล็กก็เอาแน่เอานอนไม่ได้ แต่เธอก็ไม่เคยยอมแพ้ต่ออะไรเลย เป็นหญิงแกร่งเหมือนฉัน ห่วงแต่ว่าความฝันของเธอมันดูเหมือนจะทำให้อนาคตไม่สดใส เธออยากเป็นนักเขียน ฉันก็ไม่ได้ห้ามอะไรเท่าไรหรอกเพราะว่าเธอก็เขียนได้ดีจริงๆ นามปากกาว่า LcHadel อะไรของเขาก็ไม่รู้ ไม่ว่าลูกจะเป็นอย่างไร แค่พวกเขามีความสุขแค่นี้ก็เพียงพอแล้วสำหรับคนเป็นแม่

คนอื่นมีนิยามของความรักเต็มไปหมด ความรักของฉันไม่มีนิยามแน่นอนหรอก สำหรับฉันแล้วความรักก็คือการเสียสละ อย่างที่ฉันและเขาเสียสละซึ่งกันและกันเพื่อให้เราทั้งคู่มีความสุขร่วมกัน และเราทั้งคู่ต่างก็เสียสละทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อลูกทั้งสองคนของเรา แค่นั้นก็เพียงพอกับคำว่า ‘รัก’ ของฉันแล้ว